2022 Yılı Sıcaklık Dağılımı ve Anomaliler

Bu bölümde 2022 yılında ölçülen sıcaklıkları tarihsel verilerle karşılaştırarak, küresel iklim değişikliğinin etkilerini detaylı bir şekilde analiz edeceğiz.

İlk olarak, sol tarafta yer alan 1951 ve 1980 tarih aralığı referans dönemine göre 2022’deki sıcaklık değişimlerinin küresel dağılımını gösteren haritaya bakalım.

Bu haritada göze çarpan en önemli nokta, kara ve deniz yüzeylerindeki sıcaklık değişimlerinin, farklılık göstermesidir. Temelde karasal alanlar, okyanusal bölgelere kıyasla hem daha fazla ısınma hem de daha fazla soğuma eğilimindedir. Bu durum, bizlere sıcaklık değişimlerinin birleşik değil, ayrı ayrı incelenmesi gerektiğini vurgulamaktadır. İncelemelerimiz sonucunda da, kara yüzeylerinin, deniz yüzeylerine göre daha yoğun sıcaklık değişimlerine sahne olduğunu görüyoruz.

Bu verileri daha derinlemesine incelediğimizde, kuzey yarımkürenin, güney yarımküreye göre daha fazla kara kütlesine sahip olduğunu ve bu durumun ekvatorun kuzeyindeki sıcaklık artışlarının güneyine göre daha yüksek olmasına neden olduğunu fark ediyoruz. Bu coğrafi farklılıklar, küresel ısınmanın etkilerinin coğrafi ve ekolojik olarak nasıl değişebileceğini açıkça göstermektedir.

Sağ taraftaki grafiğimiz ise, karaların ve okyanusların yıllar boyunca nasıl farklı sıcaklık değişimleri geçirdiğini detaylı bir şekilde ortaya koymaktadır. Bu grafik, 2022 yılında kara ve okyanus yüzeylerinin birleşik küresel ortalama sıcaklığının, 1850 - 1900 yılları arasında alınan referans değere göre 1,24 °C daha yüksek olduğunu göstermektedir.

Grafiğimizde dikkat çeken bir diğer önemli nokta ise, bölgesel sıcaklık değişimlerinin belirginliğidir. Özellikle kutuplara yakın bölgelerde, sıcaklıklar 3 °C'nin üzerine çıkabilmekte ve bazı durumlarda 5 °C dahi aşabilmektedir. Bu bölgeler genellikle deniz buzunun, permafrostun ve buzulların yoğun olarak bulunduğu alanlardır, ve bu yüksek sıcaklık değişimleri ekosistemler üzerinde ciddi etkiler oluşturabilir.